Wat heb jij nodig als het leven zeer doet?
Liefde? 

Een aantal van jullie schreef me dat deze coronatijd je heeft laten zien wat echt belangrijk voor je is. En dat het leven er eigenlijk beter op geworden is.

Maar ik krijg ook verhalen over pijnlijke worstelingen.

  • Ik ben 10 kilo aangekomen, want halverwege de avond is het stoer doen vaak op. Ik voel me alleen en verloren en ga dan veel eten. “
  • “Ik maak dingen niet meer af, angst, schaamte en gebrek aan zelfwaardering verlammen me en ik ben echt teveel gaan drinken. Er moet nu wat gebeuren.”
  • “Ik maak vaker ruzie met mijn kinderen en schaam me steeds meer voor mijn eigen gedrag waardoor ik helemaal niet meer goed voor mezelf zorg.”
  • “Mijn werk in het ziekenhuis is zo continu op adrenaline, dat ik nu even niet meer durf te voelen, anders ga ik niet meer werken.”

Hoe sta jij er nu voor na ruim een jaar corona?
Verlamt deze tijd je of blijf je innerlijk ruimte voelen voor nieuwsgierigheid en groei? Voor zelfcompassie?

Wat heb jij nu nodig?


Ik besef vaak dat mijn jarenlange ernstig ziek zijn, met het dieptepunt rond mijn dertigste, me enorm helpt in deze coronatijd.

Zoals een vriendin ooit zei als ze me bezig zag, “jouw motto lijkt: als het leven moeilijk is, ga wat leren.”

Rond mijn dertigste dacht ik echt beter te worden, de ‘fysieke lockdown’ leek eindelijk opgeheven te worden, de thuiszorg misschien opgezegd en ik was van plan mijn dertigste verjaardag groots te vieren.

Toen werd ik ineens zieker dan ooit.

Er leek geen einde aan mijn situatie te komen, mijn lichaam had niet eens de energie om gefrustreerd te stampvoeten.

Toch voelde ik me in essentie niet ziek, misschien doordat ik al een paar jaar mediteerde.
Ook al lag ik in die tijd voornamelijk plat, had ik veel thuiszorg en mantelzorg en geen idee of dat ooit nog zou veranderen, de nieuwsgierigheid en levensenergie wonnen.
Ik bleef liggend onderzoeken en ervaren wat compassie en mindfulness opleveren, bleef onderzoeken wat ons doet lijden en waar onvoorwaardelijk geluk en liefde te vinden is. Ik onderzocht wat helen is.

Mijn lijf met uitdagingen heb ik toen maar bestempeld als mijn innerlijke wijze zen-leraar.
Het heeft me liefdevol, veerkrachtig en ook heel gelukkig en vrij gemaakt.

Het heeft me geleerd los te laten wanneer dat nodig was, te rouwen als dat nodig was en me steeds weer te openen voor een nieuwe realiteit en daarmee ook de cadeautjes van het nu.

En dat is vooral te vinden in ons eigen hart en geest, waardoor je vervolgens de wereld anders gaat ervaren.

Boeiend en urgent.

En oh boy, het bleef ook dan op zijn minst ongelofelijk onpraktisch om een lijf te hebben dat soms te moe was om naar de wc te lopen om te plassen.

Zoals we nu ook soms letterlijk geen kant op kunnen.
Het is gewoon vaak níet leuk, tot heel pijnlijk en verdrietig.

En wat kan nu wel?

Als je met liefdevolle ogen kijkt: wat is nu essentieel en geeft je energie om het leven te léven en de juiste dingen te doen?

Wil je mijn hulp hierbij?

Of wil je samen oefenen met een fijne groep?

Tot de zomer is er om de week een speciaal meditatie-uur voor als je arts bent.
En om de drie en vier weken is er weer een meditatie-uur voor iedereen.

Ook starten er regelmatig nieuwe groepen en trainingen.
Kijk in de agenda of kom (digitaal) een kopje koffie drinken om te overleggen wat jij nu nodig hebt.
Plan hier je gesprek in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan